W przeszłości była tak cenna, że w niektórych krajach używano jej jako waluty. Dziś jest powszechnie znana i dostępna, więc jest niezbędna w każdej kuchni.

Sól jest bardzo kontrowersyjną kwestią: od wielu lat toczy się debata na temat tego, czy należy jej używać, a jeśli tak, to jakiego rodzaju? Co jest zdrowsze: zwykła sól kuchenna czy słynna ostatnio różowa sól himalajska? Rozwiejemy wątpliwości.

Czym jest sól?

Jest to krystaliczny minerał zawierający dwa podstawowe pierwiastki: sód (Na) i chlor (Cl).

Wydobywa się go głównie w kopalniach, ale można go również uzyskać przez odparowanie wody morskiej (lub innej wody bogatej w minerały). Obecnie na rynku dostępnych jest wiele rodzajów soli, różniących się smakiem, wyglądem, kolorem, konsystencją i zawartością minerałów.

Najpopularniejsze rodzaje soli obejmują:

Sól zwykła, znana również jako sól kuchenna, sól stołowa lub sól warzona;

sól himalajska;

sól morska;

naturalna sól kamienna;

i inne mniej znane, takie jak sól hawajska, czarna sól indyjska, sól wędzona lub sól bambusowa.

Sól kuchenna

Sól kuchenna, znana również jako sól stołowa lub sól warzona, jest najpopularniejszym i najszerzej stosowanym rodzajem soli. Jest ona wytwarzana przez odparowanie na gorąco wodnego roztworu soli kamiennej (zwanego solanką), który usuwa większość zanieczyszczeń i innych pierwiastków śladowych.

Powstałe kryształy to prawie w 100% chlorek sodu (NaCl), do którego następnie dodaje się środki przeciwzbrylające. Ponadto w Polsce (i wielu innych krajach) sól kuchenna jest wzbogacana jodem w celu zapobiegania chorobom tarczycy.

Sól himalajska

Sól himalajska wydobywana jest w Pakistanie – we wschodnich Karakorum i Himalajach. Jej kryształy mają charakterystyczny, atrakcyjny kolor, od białego i przezroczystego przez różowy do czerwonawego i ciemnoczerwonego.

Wydobywana w starych, suchych kopalniach, jest wolna od zanieczyszczeń i nie jest chemicznie wzbogacona, obrabiana ani wybielana.

Sól himalajska zawiera wiele pierwiastków i minerałów.

Składa się głównie (około 97%) z czystego chlorku sodu. Pozostałe pierwiastki to wiele cennych dla zdrowia minerałów, w tym wapń, magnez, potas, żelazo, fluor, siarka, chrom, mangan, miedź i cynk.

Powszechnie uznaje się, że sól himalajska jest zdrowsza od soli kuchennej – nie jest poddawana dodatkowej obróbce i zawiera znacznie więcej minerałów.

Jaki rodzaj soli wybrać?

Jeśli trudno jest określić, która sól jest zdrowsza, nie oznacza to, że nie ma różnic między różnymi rodzajami soli.

Za każdym razem powinniśmy jednak upewnić się, że wybrana przez nas sól nie zawiera żadnych dodatkowych substancji. Wszystkie informacje powinny być podane na etykiecie producenta. Zaleca się kupowanie soli w sklepach ze zdrową żywnością, aby mieć stuprocentową pewność i gwarancję jakości.

Czy powinniśmy unikać soli?

Badania pokazują, że ludzie spożywają znacznie więcej sodu niż powinni. Może to prowadzić do problemów z sercem, wysokiego ciśnienia krwi lub kamieni nerkowych. Pomimo tego, że sól jest jednym z najbardziej niezbędnych składników dla ludzi, kluczowe jest kontrolowanie ilości spożywanej soli.

Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) powinno to być 5 g dziennie ze wszystkich źródeł. Oczywiście nie należy całkowicie unikać soli, ale jej spożycie powinno być ograniczone i kontrolowane.